Woensdag 27/08/14
In de loop van de voormiddag met de mobilhome aangekomen in Les Praz op camping 'Mer de Glace'. Effe inchecken, wat uitpakken, stoeltjes uitklappen en wat frans brood met kaas achter de kiezen slaan onder een stralend zonnetje. Wat een contrast tegen het miezerig regenweer van de laatste weken in ons Belgielandje! Na een korte siesta zakken we met het fietske af naar centrum Chamonix en merken al snel dat we in het grootste trailcircus op aarde zijn terecht gekomen. De sfeer is geweldig! De rij aanschuivers voor het afhalen race-bib is iets minder geweldig, dus trekken we eerst naar de Ultra Trail beurs waar alle merken vertegenwoordigd zijn met de latest stuff!! It's like taking candy to a baby!!! Ik ben niet echt een shopper, maar hier heb ik toch even moeilijk gehad. Terug aangekomen aan het sportcenter, beslissen we toch maar in de rij te gaan staan, die verassend goed vooruit ging. Bij deze een pluim voor de organisatie die werkelijk aan fantastische job hebben gedaan om alles in goede banen te leiden: verdelen race-bibs, controle rugzakken, transport, bevoorrading, sms-dienst voor de volgers, etc.. en dit voor 7500 lopers!! 's Avonds nog gezellig een kaasfondueke gaan doen met het vrouwke. Belangrijkste les van de dag: bestel geen Cava in Frankrijk: ze hebben dat niet zo graag!!
In de loop van de voormiddag met de mobilhome aangekomen in Les Praz op camping 'Mer de Glace'. Effe inchecken, wat uitpakken, stoeltjes uitklappen en wat frans brood met kaas achter de kiezen slaan onder een stralend zonnetje. Wat een contrast tegen het miezerig regenweer van de laatste weken in ons Belgielandje! Na een korte siesta zakken we met het fietske af naar centrum Chamonix en merken al snel dat we in het grootste trailcircus op aarde zijn terecht gekomen. De sfeer is geweldig! De rij aanschuivers voor het afhalen race-bib is iets minder geweldig, dus trekken we eerst naar de Ultra Trail beurs waar alle merken vertegenwoordigd zijn met de latest stuff!! It's like taking candy to a baby!!! Ik ben niet echt een shopper, maar hier heb ik toch even moeilijk gehad. Terug aangekomen aan het sportcenter, beslissen we toch maar in de rij te gaan staan, die verassend goed vooruit ging. Bij deze een pluim voor de organisatie die werkelijk aan fantastische job hebben gedaan om alles in goede banen te leiden: verdelen race-bibs, controle rugzakken, transport, bevoorrading, sms-dienst voor de volgers, etc.. en dit voor 7500 lopers!! 's Avonds nog gezellig een kaasfondueke gaan doen met het vrouwke. Belangrijkste les van de dag: bestel geen Cava in Frankrijk: ze hebben dat niet zo graag!!
Donderdag 28/08/14
Alles in teken van ontspanning en het tanken van carbo's vandaag. Ik gebruik ze nog maar een paar maanden, maar ik merk dat de producten van Etixx een zeer positieve invloed hebben op mijn prestaties/recuperatie.
Terug de fiets op richting aankomstlijn om de trailers van de TDS aan te moedigen. Ik krijg er zelf kiekeboebelen van om deze uitgeputte helden vol emoties te zien passeren! Dan de kabelbaan op naar Planpraz, ons op een terraske geplant in een geweldig ligstoeleke en genoten van de parasailers met de Mont Blanc gletsjer op de achtergrond. Er zijn slechtere plaatsen om te vertoeven. Na de salade au chèvre terug naar beneden om de laatste TDS helden te zien finishen, die er dan ruim 32u looptijd hebben opzitten! Chapeau!!
Alles in teken van ontspanning en het tanken van carbo's vandaag. Ik gebruik ze nog maar een paar maanden, maar ik merk dat de producten van Etixx een zeer positieve invloed hebben op mijn prestaties/recuperatie.
Terug de fiets op richting aankomstlijn om de trailers van de TDS aan te moedigen. Ik krijg er zelf kiekeboebelen van om deze uitgeputte helden vol emoties te zien passeren! Dan de kabelbaan op naar Planpraz, ons op een terraske geplant in een geweldig ligstoeleke en genoten van de parasailers met de Mont Blanc gletsjer op de achtergrond. Er zijn slechtere plaatsen om te vertoeven. Na de salade au chèvre terug naar beneden om de laatste TDS helden te zien finishen, die er dan ruim 32u looptijd hebben opzitten! Chapeau!!
Vrijdag 29/08/14 D-DAY
Wekker 05.30, alhoewel ik die niet nodig had. Het slapen de nacht voor een wedstrijd is nooit mijn sterkste kant geweest. Hier is ie dan, de dag waar ik sinds half januari van droom en ik bruis van de adrenaline, voel me goed!! Leen laat ik nog effe liggen terwijl ik mijn cornflakes, wat eitjes en yoghurt binnenspeel. Nog een laatste checkup: al het verplichte materiaal, borstnummer, poles, and off we go. Fietsen achtergelaten aan de finish en busje op door de Mont Blanc tunnel naar de start in Courmayeur. Ons genesteld op een terraske, waar het anderhalf uur voor de start al aardig druk begon te worden. Een kwartiertje voor tijd stel ik me vanachter in mijn startvak en geniet met volle teugen van alles wat er zich afspeelt: de 3 volksliederen, Conquest of Paradise van Vangelis dat uit de boxen galmt, het gezamelijk in de lucht steken van ca 1500 paar poles, opstijgende drones. Ik voel me echt bevoorrecht om dit te mogen meelopen als 'groen' trailerke!!
Wekker 05.30, alhoewel ik die niet nodig had. Het slapen de nacht voor een wedstrijd is nooit mijn sterkste kant geweest. Hier is ie dan, de dag waar ik sinds half januari van droom en ik bruis van de adrenaline, voel me goed!! Leen laat ik nog effe liggen terwijl ik mijn cornflakes, wat eitjes en yoghurt binnenspeel. Nog een laatste checkup: al het verplichte materiaal, borstnummer, poles, and off we go. Fietsen achtergelaten aan de finish en busje op door de Mont Blanc tunnel naar de start in Courmayeur. Ons genesteld op een terraske, waar het anderhalf uur voor de start al aardig druk begon te worden. Een kwartiertje voor tijd stel ik me vanachter in mijn startvak en geniet met volle teugen van alles wat er zich afspeelt: de 3 volksliederen, Conquest of Paradise van Vangelis dat uit de boxen galmt, het gezamelijk in de lucht steken van ca 1500 paar poles, opstijgende drones. Ik voel me echt bevoorrecht om dit te mogen meelopen als 'groen' trailerke!!
09.00am
Off we go, nog een laatste knuffel aan Leen, en we vertrekken onder luid gejuich en het typische geluid van de koeiebellen. Ik maak mezelf al direct attent op het strijdplan: handrem op!!!! In de eerste 3k op brede asfalt komen mensen me voorbij gevlamd, maar Kennemans: handrem op!! Vanaf de 4de km liggen de plaatsen zo goed als vast tot aan de Tête de la Tronche. Wat me verraste was dat zelfs tijdens deze wedstrijd er mensen trachten in te halen op plaatsen waar je dat beter niet doet en waar het zelfs levensgevaarlijk kan zijn!! Deze beklimming is werkelijk te prachtig voor woorden, de omgeving geeft me meer energie dan ik gedacht had. Na 2u22 bereik ik de top (10.4k - 2548m) op een 639ste plaats, al is die plaats echt van ondergeschikt belang. Het uitlopen, en liefst op een genotvolle manier zijn de prioriteiten!
Off we go, nog een laatste knuffel aan Leen, en we vertrekken onder luid gejuich en het typische geluid van de koeiebellen. Ik maak mezelf al direct attent op het strijdplan: handrem op!!!! In de eerste 3k op brede asfalt komen mensen me voorbij gevlamd, maar Kennemans: handrem op!! Vanaf de 4de km liggen de plaatsen zo goed als vast tot aan de Tête de la Tronche. Wat me verraste was dat zelfs tijdens deze wedstrijd er mensen trachten in te halen op plaatsen waar je dat beter niet doet en waar het zelfs levensgevaarlijk kan zijn!! Deze beklimming is werkelijk te prachtig voor woorden, de omgeving geeft me meer energie dan ik gedacht had. Na 2u22 bereik ik de top (10.4k - 2548m) op een 639ste plaats, al is die plaats echt van ondergeschikt belang. Het uitlopen, en liefst op een genotvolle manier zijn de prioriteiten!
Na klim 1 is het al heel duidelijk dat dit een heel ander kaliber is dan een Ardennentrailke (met alle respect voor de kleinere trails natuurlijk). In de afdaling richting de 2 refuges word ik regelmatig gepasseerd, maar kleine Ken op mijn schouder doet goed zijn job: NIET forceren, it's still a long way to go. Discipline is de boodschap. Enkel focussen op de volgende stopplaats en niet te veel denken aan het totaalpakket. Alle km's drink ik mijn water met ORS mengeling en alle 2k eet ik iets: Tucskes, druivesuiker, Snickers, Isostar repen en alle 10k een gelleke.
Het prachtige Mont Blanc massief ligt nu aan onze linkerkant en ik bereik de 2 refuges zonder al te veel energie te verspelen.
Refuge Bertone: 14.7k - 2u58 - 660ste plaats
Refuge Bonatti: 22.1k - 4u05 - 661ste plaats
Bij Bonatti neem ik ruim de tijd om mijn eerste noedelsoepke te nuttigen en mijn Camelbag terug te vullen alvorens mij richting Arnuva te storten, dat er prachtig bij lag naast de rivier in de schaduw van de 'grijnzende' Grand Col Ferret!!
Arnuva: 27.4k - 4u55 - 646ste plaats
Het prachtige Mont Blanc massief ligt nu aan onze linkerkant en ik bereik de 2 refuges zonder al te veel energie te verspelen.
Refuge Bertone: 14.7k - 2u58 - 660ste plaats
Refuge Bonatti: 22.1k - 4u05 - 661ste plaats
Bij Bonatti neem ik ruim de tijd om mijn eerste noedelsoepke te nuttigen en mijn Camelbag terug te vullen alvorens mij richting Arnuva te storten, dat er prachtig bij lag naast de rivier in de schaduw van de 'grijnzende' Grand Col Ferret!!
Arnuva: 27.4k - 4u55 - 646ste plaats
Nog steeds doe ik het vrij rustig aan, maar wel tegen een constant tempo en begin wat plaatsen op te schuiven. Ik heb zeer lang getwijfeld over het gebruik van poles of niet, maar tijdens deze 2 reuzecols ben ik oooo zo blij dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Ik denk dat je je benen zeker met een kwart kan ontlasten en de extra steunpunten zijn altijd welkom op een technisch parcours. Ik kom met een goed gevoel boven op Grand Col Ferret (31.8k - 2528m) na 6u10 op een 591ste plaats.
Wat een afdaling!! 18k lang en 1400m dalen beginnen door te wegen op mijn knien en bovenbenen!
Na een marathon bereik ik het pittoreske Zwitserse La Fouly in 7u25 op een 582ste plaats. 7u25: dat moet veruit de traagste marathon zijn dat ik ooit gelopen heb!! :)
Dan volgt hier de stoot van de CCC: Kennemans volgt zijn vast ritueel tijdens de bevoorrading: wat eten, wat cola, een noedelsoepke, een ORS zakje in mijn camelbag en vullen maar!! And off we go richting Leen, die me staat op te wachten in Champex. Lichtjes afdalen onder luid gejuich: geweldig!! Na een 2-tal km, komen we een aan klein knikje waar ik gebruik wil maken van mijn poles .... Tis ni waar, mijn poles!!!!!!! Twijfel twijfel, ga ik terug???? Zo kwaad op mezelf ren ik terug lichtjes bergop richting La Fouly tegen de stroom in! De andere renners maken me duidelijk dat ik l'autre coté op moet, anderen bekijken me gewoon met een berg vraagtekens boven hun hoofd. Hopla, poles stonden exact waar ik ze gelaten had and off we go .... again!! Ik kan er 2 voordelen uithalen: ten eerste vergeet ik mijn poles NOOIT meer, en ten tweede voel je geen pijntjes meer. Je gaat er zelfs sneller van lopen. Toch een 40 tal minuten verloren om terug op dezelfde plek te komen en dan in een stevig tempo richting Champex-Lac, waar ik uiteindelijk slechts 18 plaatsen moet inleveren.
Wat was ik ook blij om mijn vrouwke te zien. Veel volk in de tent, verschrikkelijk warm tov buiten, dus niet te lang blijven hangen. Wat pasta gegeten + het standaard ritueel, proper shirtje aan, and last but not least: mijn POLES mee!! :)
Wat een afdaling!! 18k lang en 1400m dalen beginnen door te wegen op mijn knien en bovenbenen!
Na een marathon bereik ik het pittoreske Zwitserse La Fouly in 7u25 op een 582ste plaats. 7u25: dat moet veruit de traagste marathon zijn dat ik ooit gelopen heb!! :)
Dan volgt hier de stoot van de CCC: Kennemans volgt zijn vast ritueel tijdens de bevoorrading: wat eten, wat cola, een noedelsoepke, een ORS zakje in mijn camelbag en vullen maar!! And off we go richting Leen, die me staat op te wachten in Champex. Lichtjes afdalen onder luid gejuich: geweldig!! Na een 2-tal km, komen we een aan klein knikje waar ik gebruik wil maken van mijn poles .... Tis ni waar, mijn poles!!!!!!! Twijfel twijfel, ga ik terug???? Zo kwaad op mezelf ren ik terug lichtjes bergop richting La Fouly tegen de stroom in! De andere renners maken me duidelijk dat ik l'autre coté op moet, anderen bekijken me gewoon met een berg vraagtekens boven hun hoofd. Hopla, poles stonden exact waar ik ze gelaten had and off we go .... again!! Ik kan er 2 voordelen uithalen: ten eerste vergeet ik mijn poles NOOIT meer, en ten tweede voel je geen pijntjes meer. Je gaat er zelfs sneller van lopen. Toch een 40 tal minuten verloren om terug op dezelfde plek te komen en dan in een stevig tempo richting Champex-Lac, waar ik uiteindelijk slechts 18 plaatsen moet inleveren.
Wat was ik ook blij om mijn vrouwke te zien. Veel volk in de tent, verschrikkelijk warm tov buiten, dus niet te lang blijven hangen. Wat pasta gegeten + het standaard ritueel, proper shirtje aan, and last but not least: mijn POLES mee!! :)
De moraal zit zeer goed als ik rond het mooie meer van Champex vertrek. Enig minpunt is de regen die vanaf dan de komende 5 uur de tocht toch een andere wending geeft. De klim naar La Giète gaat al bij al nog vlotjes. Nog voor de top moet ik noodgedwongen mijn headlight opzetten, want het wordt een zeer donkere nacht. Soms loop je echt in een wolk en zie je enkel de nevel vlak voor je.
Na 67.1k bereik ik de top in 12u16 op een 479ste plaats (das 121 plaatsen vooruit) Not bad at all!!
Dat de laatste 30 hels zwaar gaan worden had ik dan al door, maar dat ik de CCC ging finishen wist ik ook al zeker!! Mede met dank aan mijn 'handrem' strijdplan!! Kleine kwaaltjes begonnen me parten te spelen. Door te steil en technisch te moeten dalen, kwamen mijn grote tenen teveel in aanraking met de voorkant van mijn schoenen wat resulteerde in blauwe pijnlijke tenen. Tenen stoten resulteerde inmiskenbaar in een vlaamse vloek galmend door het Mont Blanc massief!! De aanhoudende regen maakte het parcours zeer zwaar, modderig, glibberig op de rotsen en dus best gevaarlijk. Constant focussen is dus de boodschap, maar ook benen en geest worden moe!! Maar niet alleen bij mij, want ik blijf wat plaatsen opschuiven.
Trient: 12u59 - 72k - 465ste plaats
Eten gaat vanaf dit punt wat moeizamer, maar mijn gellekes, repen en druivesuiker blijf ik consequent innemen. Na een peptalk van ons Leen en een droog shirtje vertrek ik op autopiloot richting Catogne, de voorlaatste klepper!! Tip: vertrouw op tochten zoals deze niet op herlaadbare batterijen: op de top heb ik met koude handen mijn batterijkes al moeten vervangen. Wat was ik trouwens blij dat ik mijn poles gaan terughalen ben: ik had er nooit geraakt zonder denk ik!!
Catogne: 14u35 - 77.4k - 416de plaats
De volgende vallei is waarschijnlijk prachtig, maar van genieten was er niet veel sprake meer!! Vallorcine bereikt na verschillende schuif en tuimelpartijen en Leen zag het aan me dat de veer een beetje gebroken was. Van eten was er helemaal geen sprake meer. Iedereen zijn discipline heeft dus zijn grens!
Vallorcine: 15u33 - 82.5k - 419de plaats
Alle moed bijeen om de laatste klim aan te vangen en alsof de organisatie het ervoor doet, vond ik dit de zwaarste!! Je ziet niet hoever je nog moet klimmen. Het parcours werd technischer naargelang we dichter bij de top kwamen: rots op, rots af, dikwijls moest je meer dan een meter overbruggen: echt heavy!! Denk dat ik een km heb afgelegd op 27min!!!!!! Na 17uur besloot mijn Garmin XT310 er de brui aan te geven: quitter!!!!
Uiteindelijk boven gekomen werd het landschap er niet veel beter op. Ik waande me op de maan ofzo met enkel een verlicht vierkant meterke. Ik zou er geen berggeit over gestuurd hebben. Heb hier wel een paar keer gedacht aan de mannen van de UTMB, die dit voorgeschoteld krijgen na 150k. Even heb ik ook gedacht dat ik aan het hallucineren was: de verlichte bevoorradingstent naast de kabelbaan van La Flégère zag ik al van ver, maar van dichter komen was geen sprake. Heb er zeker een uur over gedaan om dat tentje te bereiken.
La Flégère: 18u42 - 93.8k - 377ste plaats
Daar, daar in de verte: CHAMONIX, I could smell it!! Luc, die we eerder die week hebben leren kennen, had me beloofd aan La Flégère te staan om me mee naar beneden te begeleiden. Hij kent de streek heel goed en kent deze afdaling als zijn broekzak. Wat was ik blij om hem te zien. Ik kreeg vleugels, de hellingsgraad viel wel mee en het tempo van mijn pacemaker was ideaal. Eenmaal aangekomen in de straten van Chamonix was het helemaal loss gehen. Mijn laatste km was terug vlotjes tegen de 10/uur. Er stond meer volk dan verwacht aan de finishlijn. Man, what a race!! And I'll be back!!
CHAMONIX: 19u50 - 101k (voor mij 105 :) - 361ste plaats
1945 gestart - 522 opgegeven
Na 67.1k bereik ik de top in 12u16 op een 479ste plaats (das 121 plaatsen vooruit) Not bad at all!!
Dat de laatste 30 hels zwaar gaan worden had ik dan al door, maar dat ik de CCC ging finishen wist ik ook al zeker!! Mede met dank aan mijn 'handrem' strijdplan!! Kleine kwaaltjes begonnen me parten te spelen. Door te steil en technisch te moeten dalen, kwamen mijn grote tenen teveel in aanraking met de voorkant van mijn schoenen wat resulteerde in blauwe pijnlijke tenen. Tenen stoten resulteerde inmiskenbaar in een vlaamse vloek galmend door het Mont Blanc massief!! De aanhoudende regen maakte het parcours zeer zwaar, modderig, glibberig op de rotsen en dus best gevaarlijk. Constant focussen is dus de boodschap, maar ook benen en geest worden moe!! Maar niet alleen bij mij, want ik blijf wat plaatsen opschuiven.
Trient: 12u59 - 72k - 465ste plaats
Eten gaat vanaf dit punt wat moeizamer, maar mijn gellekes, repen en druivesuiker blijf ik consequent innemen. Na een peptalk van ons Leen en een droog shirtje vertrek ik op autopiloot richting Catogne, de voorlaatste klepper!! Tip: vertrouw op tochten zoals deze niet op herlaadbare batterijen: op de top heb ik met koude handen mijn batterijkes al moeten vervangen. Wat was ik trouwens blij dat ik mijn poles gaan terughalen ben: ik had er nooit geraakt zonder denk ik!!
Catogne: 14u35 - 77.4k - 416de plaats
De volgende vallei is waarschijnlijk prachtig, maar van genieten was er niet veel sprake meer!! Vallorcine bereikt na verschillende schuif en tuimelpartijen en Leen zag het aan me dat de veer een beetje gebroken was. Van eten was er helemaal geen sprake meer. Iedereen zijn discipline heeft dus zijn grens!
Vallorcine: 15u33 - 82.5k - 419de plaats
Alle moed bijeen om de laatste klim aan te vangen en alsof de organisatie het ervoor doet, vond ik dit de zwaarste!! Je ziet niet hoever je nog moet klimmen. Het parcours werd technischer naargelang we dichter bij de top kwamen: rots op, rots af, dikwijls moest je meer dan een meter overbruggen: echt heavy!! Denk dat ik een km heb afgelegd op 27min!!!!!! Na 17uur besloot mijn Garmin XT310 er de brui aan te geven: quitter!!!!
Uiteindelijk boven gekomen werd het landschap er niet veel beter op. Ik waande me op de maan ofzo met enkel een verlicht vierkant meterke. Ik zou er geen berggeit over gestuurd hebben. Heb hier wel een paar keer gedacht aan de mannen van de UTMB, die dit voorgeschoteld krijgen na 150k. Even heb ik ook gedacht dat ik aan het hallucineren was: de verlichte bevoorradingstent naast de kabelbaan van La Flégère zag ik al van ver, maar van dichter komen was geen sprake. Heb er zeker een uur over gedaan om dat tentje te bereiken.
La Flégère: 18u42 - 93.8k - 377ste plaats
Daar, daar in de verte: CHAMONIX, I could smell it!! Luc, die we eerder die week hebben leren kennen, had me beloofd aan La Flégère te staan om me mee naar beneden te begeleiden. Hij kent de streek heel goed en kent deze afdaling als zijn broekzak. Wat was ik blij om hem te zien. Ik kreeg vleugels, de hellingsgraad viel wel mee en het tempo van mijn pacemaker was ideaal. Eenmaal aangekomen in de straten van Chamonix was het helemaal loss gehen. Mijn laatste km was terug vlotjes tegen de 10/uur. Er stond meer volk dan verwacht aan de finishlijn. Man, what a race!! And I'll be back!!
CHAMONIX: 19u50 - 101k (voor mij 105 :) - 361ste plaats
1945 gestart - 522 opgegeven
Bedankt aan mijn lieve schat om mij te volgen en te bevoorraden!! Nen dikke merci aan Luc, Katia en Benny voor de support in het midden van de nacht en bedankt aan iedereen die me vanop afstand bemoedigende berichtjes bleven sturen! You are all great!!!
Hier nog een link naar mijn amateurfilmke
https://www.youtube.com/watch?v=ALF5rthpApw
Hier nog een link naar mijn amateurfilmke
https://www.youtube.com/watch?v=ALF5rthpApw